zaterdag 13 september 2008

Alweer meer dan een week verder.

Ondertussen is onze kleine kabouter al bijna een maand thuis.
In die maand is er al heel wat gebeurd.
Tibo kon nauwelijks rechtop zitten, was behoorlijk ziekjes...in Ethiopië.
Ondertussen zit hij zelfstandig rechtop, trekt hij zich recht, staat rechtop aan 1 of twee handjes, kruipt zoals een soldaat dat doet (door heel het huis), eet groentepapkes, fruitpakes, soep (alle soorten), boke met kaas (een paar kleine stukjes), rauwe tomaat, geplette banaan, ... eigenlijk alles wat mama eet is voor hem ook OK (behalve olijf en meloen). Mama mag dus alles delen met de kleine kabouter (zalig om te zien). De flesjes worden ondertussen wat afgebouwd want hij krijgt genoeg andere dingen binnen. Als de dagen rustig verlopen dan slaapt Tibo elke nacht (met één onderbreking voor een fleske) de klok rond. In de namiddag slaapt hij ook nog eens een uurke of twee a drie...
De verschrikkelijk vies smakende medicijntje tegen Gardiasis zijn binnen gebleven. De eerste keer was het een verschrikkelijke strijd... drie keer moeten proberen voor we succes hadden. Dee eerste keer was het er nog niet in of het kwam er al weer uit (oma was komen helpen omdat 1 persoon Tibo in een houdgreep moest houden en de andere persoon het medicijn moest geven). Tibo, oma en mama hingen vol medicijn en er was een kreet en gehuil ... verschrikkelijk hartverscheurend ... De tweede poging hebben we met een spuitje geprobeerd... Zelfde senario... oma nam Tibo in houdgreep, ik kneep zijn neusje dicht om dan met een spuitje het verschrikkelijk bittersmakende goedje in zijn keel te spuiten..direct erna een goed strafsmakende vanille pudding gegeven voor de smaak en dan een flesje... Geen half uur later is Tibo beginnen te braken langs mond en neus tegelijkertijd... alles hing onder.. het ventje was helemaal ellendig... Dus effe badje in, wat sussen door de mama, een stopke tegen de koorts want die had hij van stress ondertussen gemaakt en een pilleke tegen het braken...en YEP de aanhouder wint... de derde poging met spuitje maar zonder fleske of eten erna... met een halfuurke dragen op de arm voor te sussen en om de maaginhoud beneden te houden was gelukt!!! Tibo heeft dan dik drie uur geslapen en was daarna nog wat ellendig maar OK.
Gisteren was het dan tijd voor een tweede keer het vies smakende goedje te geven. MEt veel pijn in het hart moesten we dus opnieuw de marteling van het spuitje, de houdgreep en alle ellende gaan starten. Deze keer voor de marteling een stopke gegeven en iets tegen het braken, oma en ikzelf hadden nu ook iets meer de truk door. Op nog geen 10 minuten was de hele strijd vergeten, het medicijn is er in gebleven en hopelijk zijn de beestjes nu eindelijk dood...
Binnen een dag of 10 sturen we nog eens een stoelgangstaal naar het ziekenhuis en dan weten we zeker of de ellende voor Tibo door is.

Vorige week zijn we met ons tweekes naar Frankrijk op vakantie geweest om een beetje te genieten van het goede weer en het lekkere eten van Freddy en Lisette...De vliegtuigreis ging voorbeeldig goed, de eerste nacht was wat moelijk maar daarna heeft onze kabouter het enorm goed gedaan..
Het is ondertussen al een hele flinke kabouter aan het worden.

Binnenkort nog eens een nieuwe foto nemen en op de blog plaatsen... het is enorm fijn om te zien hoe hij veranderd is op zo een korte tijd.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag Ness,
Het is leuk om te lezen dat jullie het zo goed stellen.
We wensen jullie nog veel leuke momenten samen.
Geniet!
Inge en co

http://dannyeningeltje.skynetblogs.be/

Anoniem zei

Hoy Ness

Wat fijn dat het zo goed gaat met kabouter Tibo,en dat het goed gaat nu met het innemen van zijn medicijnen.
Nu maar genieten!!!!!
liefs oma els

Anoniem zei

Fantastisch Vanessa !
Ge doet dat zo te horen héél goed...
Veel liefs voor jou en je kabouterke,
Tina

An & Koen zei

Hey Vanessa,

Wat geweldig om dit allemaal te lezen, ik smelt helemaal. :-) Wat fijn dat hij zo vooruit gaat: bijna (helemaal) genezen, rechtzitten, kruipen, staan, .... Een hele vooruitgang zeg! :-)
Geniet er nog met volle teugen van!

Groetjes,
An

Stefan, Vicky en Brukti zei

ben echt benieuwd hoe de kleine flinke Tibo is veranderd