Operatie

vorige donderdag was het dan zo ver. Tegen 07h30 werden we verwacht in de dagkliniek van Gasthuisberg. Tibo moest nuchter zijn dus hebben we hem op de aller laatste moment uit zijn bedje gehaald en gewoon in zijn pyama in de auto gestopt. Na de files getrotseerd te hebben waren we net op tijd om ons in te schrijven... tegen 08h15 werden we opgehaald door een verpleger die ons tot in een omkleedsas bracht. Daar mocht mama haar volledig inpakken in een groene schort en haarnetje. Tibo mocht gewoon in zijn PJ naar de operatiekwartieren. Tot de laatste paar minuten heeft onze kabouter het heel flink uitgehouden...(hij was dood van de honger en begon aan alles te knabbelen(mama, bekertjes, bed, stylo, ...)). In de operatiezaal stond de anesthesist en de verplegers en chirurg al klaar. Tibo mocht op de tafel liggen. Er werd onmiddellijk aan mama verteld dat Tibo met gas in slaap zou gebracht worden en dat hij hiervoor waarschijnlijk wel zou huilen maar dat ik me niet ongerust moest maken. Ik heb dan gevraagd of ze het maskertje even aan Tibo wilden geven zonder het slangetje voor de gas... dan kon hij er aan wennen. Hij heeft samen met mama het maskertje op het gezichtje gezet en er weer af gehaald als spelleke. Wat later was de tweede anesthesist(e) er die de baxter zou aanprikken éénmaal Tibo in slaap was (donker vellekes zijn moeilijk om te prikken...). Het slangetje werd op het masker gezet en Tibo heeft heel flink het masker (al spelende) weer op zijn gezichtje gezet. Het ogenblik dat het gas door het masker kwam heeft de anesthesist even het masker moeten vasthouden maar Tibo was al weg in dromeland. Op dat ogenblik ben ik weer buiten gegaan om even iets te gaan drinken en dan weer te wachten tot ik naar de recovery mocht. Tegen 10h10 werd ik geroepen. Tibo was wakker. Ik kon hem al horen van twee gangen voor de recovery... Eénmaal hij op mijn schoot zat was het huilen voorbij... zo wakker worden in een vreemde ruimte bij vreemde mensen is voor hem echt wel super stress... een kwartierke later had onze jongen al weer HONGER in't kwadraat... De verpleegster van de recovery is een flesje van 60ml (dus bijna niks) suikerwater gaan halen met de boodschap als hij dat binnen kreeg dat hij dan naar de na-ontwakeingsruimte mocht om daar nog wat te slapen. Drie slokken later was het flesje leeg en liet Tibo duidelijk horen dat hij nog honger had. We zijn dan met bedje en alles verhuisd naar de ruimte ernaast. Daar heeft Tibo van ons een pudding gekregen. Iets later werd zijn baxterje verwijderd en mocht hij gaan spelen of wat slapen. Onze hevige boy heeft dan maar de speelhoek onveilig gemaakt (speelgoedbakken omkiepen, blokken gooien, roepen, ...). Nog wat later kwam de chirurg en mochten we naar huis. Rond de middag waren we alweer thuis. Enkel het vervangen van de pamper was af en toe wat pijnlijk maar verder hebben we een super flinke jongen...
Vandaag, één week later, is de piemel alweer op de normale grootte (zwelling er af want dat was de eerste dagen nogal indrukwekkend opgezwollen) en doet het ook geen pijn meer. Maandag avond zijn we voor de laatste TBC test naar dokter Gillis gegaan. Vrijdag moet deze nog gecontroleerd worden. Volgende week nog de gehoortest en dan hebben we het weer allemaal gehad voor een tijdje. Ondertussen wordt onze uk steeds groter en ontdekt hij steeds meer dingen. Erg leuk om te zien. We hebben enorm genoten van zijn eerste pasjes die hij alleen zette, we lachen ons soms een breuk met zijn nieuwsgierigheid en drang tot 'zelf doen'...

Mama terug aan't werk

Sinds donderdag ben ik opnieuw halftijds aan het werken.
Tibo gaat nu twee dagen in de week naar een onthaalmoeke. Donderdag was een beetje een strijd. Tibo heeft het heel moeilijk met vroeg wakker worden. Uiteindelijk was het een strijd om hem aangekleerd te krijgen, hem een boke en wat pap te geven. Hij was zodaning de kluts kwijt dat we uiteindelijk bijna twee uur over gedaan hebben. Eénmaal bij de onthaalmoeder aangekomen was alles beter. Hij heeft er een fijne dag gehad. Vrijdag ben ik er in geslaagd om hem op een uur en een kwartier klaar te krijgen nadat ik met het onthaalmoeke afgesproken heb dat zij hem zijn boke zou geven. Tibo krijgt thuis nog een flesje, het boke is voor later...
Vrijdag is dan ook heel wat rustiger verlopen. Vrijdag zette ik hem op de grond , deed zijn jasje uit en Tibo liep onmiddellijk naar het speelgoed. Toen ik uiteindelijk zei dat ik 'dagdag' ging keek hij even, zei ook dagdag en is dan aan de venster gaan kijken tot ik echt weg was. Zaterdag is de sint langsgekomen. De speeltjes die de sint gegeven heeft worden allemaal met veeeeel enthousiasme gebruikt (looprekje v-tech, xylofoon, microfoon, beertje). Zaterdag en zondag heeft onze uk wat last gehad van een buikgriepje. Maandag en dinsdag waren oma en opa de oppas van dienst. 's morgens loopt dat iets rustiger omdat zij Tibo eten geven. Maandag deed ik Tibo dus naar oma en opa in zijn pyama... ik had aan alles gedacht in de verzorgingstas ...behalve... schoentjes... Oma en opa zijn dan maar nieuwe schoentjes gaan kopen.... Vandaag zitten we nog steeds te wachten op een telefoontje van het ziekehuis (om juiste uur van de operatie af te spreken).
Ik ben eens nieuwsgierig hoe de dag morgen zal verlopen...