Vandaag kreeg ik via mail het sociaalrapport van Tibo Estifanos!
Veel extra info stond er niet in maar het is wel leuk om te lezen...
Misschien komt er morgen nog een tweede foto van Tibo.
Dinsdag naar Brussel gereden naar de Ethiopische ambassade. De papieren binnen gebracht voor de visa. Met een uitgelaten gezicht werd er gezegd dat 'morgen' de documenten klaar zouden zijn. Na nog wat over en weer gebabbel werd het duidelijk dat het 'morgen' zou worden... dus onverricht terzake terug naar huis.
Gisteren voor de tweede maal naar de ambassade voor de visa af te halen...En ehhh de documenten waren nog niet klaar...na enig gedoe was dan uiteindelijk toch de nodige stempel en handtekening geplaatst en ... yippiee ook dat is weer in orde.
Nu alleen nog maar inpakken en wegwezen!!!
donderdag 31 juli 2008
vrijdag 25 juli 2008
Foto !!!
Vandaag kreeg ik een copie van de geboorte-akte met deze (resente) geweldige foto van Tibo Estifanos.
De vlucht is ondertussen ook al geboekt. Nu nog 2 weekjes aftellen en dan is het zo ver!!!
vrijdag 18 juli 2008
Woensdag avond was het reisvoorbereiding. Samen met de 4 andere adoptiegezinnen werden we in Berlare bij ROH verwacht. Deze groep zal ook de groep zijn waar we samen mee naar Ethiopië reizen om onze kabouterkes gaan op te halen. Als alle papieren in orde zijn zullen we de eerste helft van augustus terug thuis zijn.
Hechting:
Adoptie van een kind is onder meer bijzonder, omdat er niet vanzelf een hechte band is tussen het kind en de adoptieouders. In vergelijking met de situatie waarin een biologisch eigen kind geboren wordt, moeten ouder en kind meer moeite doen om de onderlinge vertrouwensband te laten groeien. Het kind moet zich leren hechten aan zijn nieuwe ouders.
Niet alleen voor ons, maar ook voor Tibo zal de wereld compleet op zijn kop staan. Tibo wordt uit zijn eigen veilige wereldje weggetrokken en zal het daarom ook niet begrijpen, wat hem overkomt. Het is dan ook van belang dat we rustig de tijd nemen om aan elkaar te wennen.
Iedereen die met Tibo te maken krijgt, kan ons helpen. Er moet namelijk een hechte band komen tussen Tibo en ons.
Adoptiekinderen zijn in hun korte leventje al meerdere keren een hechtingsrelatie aangegaan. Soms met de biologische ouders of moeder, later met de verzorgsters in het kindertehuis. Telkens wordt het kindje weer in de steek gelaten om opnieuw bij een ander terecht te komen. Misschien heeft het kindje alleen nog maar de binnenkant van het tehuis gezien. Alles wat voor andere kinderen van die leeftijd al heel gewoon is, is voor dit kindje nieuw en vreemd. In het tehuis heeft het waarschijnlijk een soort gedrag aangeleerd wat 'overlevingsgedrag' genoemd wordt. Het moeten vechten om aandacht, om eten, en om speelgoed (als dit er was).
Dan komen de adoptie-ouders. Voor Tibo vreemde mensen met een vreemde geur en taal. Tibo krijgt andere kleertjes aan en een luier om wat hij niet gewend is. Tibo moet opnieuw een hechtingsrelatie aangaan, maar wie zal hem garanderen dat ook wij hem niet in de steek zullen laten? Tibo, hoe klein hij ook is, heeft dus een "rugzakje" aan ervaringen bij zich en zijn wereld staat op zijn kop.
Op momenten dat hij zich bedreigd voelt of alleen gelaten, zal hij troost of bescherming zoeken bij ons. Het kunnen aangaan van een hechtingsrelatie is een van de belangrijkste opgaven voor een kind in de eerste levensfasen. Een goede hechting is de basis voor de verdere ontwikkeling. Veilig gehechte kinderen ontwikkelen zich beter, durven de wereld te gaan verkennen, kunnen prettig met leeftijdgenootjes en volwassenen omgaan en durven hun emoties en angsten te tonen in situaties waarin ze zich onveilig voelen.
Om de hechting van Tibo zo goed mogelijk te laten verlopen, hebben we ons voorgenomen na onze thuiskomst een gewenningsperiode voor ons in te lassen. Tijdens deze periode zullen wij er voortdurend voor hem zijn, laten merken dat hij altijd op ons kan rekenen, hem laten ontdekken dat wij te vertrouwen zijn en dat hij zich bij ons veilig mag voelen. Hoe lief het ook bedoeld is van iedereen, maar in de eerste periode is het erg belangrijk, dat alleen wij Tibo verzorgen, knuffelen en eten geven. Dit lijkt een onnatuurlijke situatie, maar anders dan bij een biologisch eigen kind, zal Tibo moeten leren, wie zijn mama is. Het zal Tibo een vaste en veilige basis voor de toekomst geven.
Bezoek willen we zeker wel ontvangen maar bel ons even zodat we voorbereid zijn op jullie komst. Dit om in alle rust en op een veilige manier voor Tibo de volgende maanden in te gaan.
Hechting:
Adoptie van een kind is onder meer bijzonder, omdat er niet vanzelf een hechte band is tussen het kind en de adoptieouders. In vergelijking met de situatie waarin een biologisch eigen kind geboren wordt, moeten ouder en kind meer moeite doen om de onderlinge vertrouwensband te laten groeien. Het kind moet zich leren hechten aan zijn nieuwe ouders.
Niet alleen voor ons, maar ook voor Tibo zal de wereld compleet op zijn kop staan. Tibo wordt uit zijn eigen veilige wereldje weggetrokken en zal het daarom ook niet begrijpen, wat hem overkomt. Het is dan ook van belang dat we rustig de tijd nemen om aan elkaar te wennen.
Iedereen die met Tibo te maken krijgt, kan ons helpen. Er moet namelijk een hechte band komen tussen Tibo en ons.
Adoptiekinderen zijn in hun korte leventje al meerdere keren een hechtingsrelatie aangegaan. Soms met de biologische ouders of moeder, later met de verzorgsters in het kindertehuis. Telkens wordt het kindje weer in de steek gelaten om opnieuw bij een ander terecht te komen. Misschien heeft het kindje alleen nog maar de binnenkant van het tehuis gezien. Alles wat voor andere kinderen van die leeftijd al heel gewoon is, is voor dit kindje nieuw en vreemd. In het tehuis heeft het waarschijnlijk een soort gedrag aangeleerd wat 'overlevingsgedrag' genoemd wordt. Het moeten vechten om aandacht, om eten, en om speelgoed (als dit er was).
Dan komen de adoptie-ouders. Voor Tibo vreemde mensen met een vreemde geur en taal. Tibo krijgt andere kleertjes aan en een luier om wat hij niet gewend is. Tibo moet opnieuw een hechtingsrelatie aangaan, maar wie zal hem garanderen dat ook wij hem niet in de steek zullen laten? Tibo, hoe klein hij ook is, heeft dus een "rugzakje" aan ervaringen bij zich en zijn wereld staat op zijn kop.
Op momenten dat hij zich bedreigd voelt of alleen gelaten, zal hij troost of bescherming zoeken bij ons. Het kunnen aangaan van een hechtingsrelatie is een van de belangrijkste opgaven voor een kind in de eerste levensfasen. Een goede hechting is de basis voor de verdere ontwikkeling. Veilig gehechte kinderen ontwikkelen zich beter, durven de wereld te gaan verkennen, kunnen prettig met leeftijdgenootjes en volwassenen omgaan en durven hun emoties en angsten te tonen in situaties waarin ze zich onveilig voelen.
Om de hechting van Tibo zo goed mogelijk te laten verlopen, hebben we ons voorgenomen na onze thuiskomst een gewenningsperiode voor ons in te lassen. Tijdens deze periode zullen wij er voortdurend voor hem zijn, laten merken dat hij altijd op ons kan rekenen, hem laten ontdekken dat wij te vertrouwen zijn en dat hij zich bij ons veilig mag voelen. Hoe lief het ook bedoeld is van iedereen, maar in de eerste periode is het erg belangrijk, dat alleen wij Tibo verzorgen, knuffelen en eten geven. Dit lijkt een onnatuurlijke situatie, maar anders dan bij een biologisch eigen kind, zal Tibo moeten leren, wie zijn mama is. Het zal Tibo een vaste en veilige basis voor de toekomst geven.
Bezoek willen we zeker wel ontvangen maar bel ons even zodat we voorbereid zijn op jullie komst. Dit om in alle rust en op een veilige manier voor Tibo de volgende maanden in te gaan.
maandag 14 juli 2008
Uitspraak court date!
Rond 16h00 vanmiddag kreeg ik uiteindelijk een telefoontje van ROH. Het was Erika met zeer leuk nieuws! De rechter in Ethiopië heeft vandaag de adoptie uitgesproken.Dat wil zeggen dat ik nu officieel ouder ben van mijn kabouterke.
donderdag 3 juli 2008
reisvoorbereiding
vandaag kreeg ik een mailtje met de datum voor de laatste reisvoorbereiding.
Deze zal doorgaan op 16 juli in Berlare!
En dan aftellen naar de afreis.
Deze zal doorgaan op 16 juli in Berlare!
En dan aftellen naar de afreis.
Abonneren op:
Posts (Atom)
