Oortjes

Vorige week donderdag werden er eindelijk buisjes in de oortjes Tibo geplaatst.
Van december tot maart is toch wel erg lang wachten als je weet dat Tibo ongeveer 40 à 45 decibel minder hoorde dan normaal. Wij hebben de hele periode echt geprobeerd om luid tegen hem te praten en veel met lichaamstaal en gebaren te werken. Dit is erg goed gegaan.
Donderdag moesten we om 07h30 in Leuven zijn. De rit waar we normaal 30 minuten over doen heeft 1.5 uur geduurd. We waren een goed half uurke te laat maar hadden onderweg al een belleke gedaan. Eénmaal daar aangekomen en we ons ingeschreven hadden wilden we nog even de pamper van Tibo vervangen. We waren net klaar en de verpleger was ons al aan het op wachten aan de deur van het WC In de OK stonden ze ons al op te wachten. Tibo was erg rustig. Hij was zo weer in't slaap. Deze keer met iets wat meer stress omdat er een stagair anesthesist was die hem in slaap wou doen en die had behoorlijk veel zenuwen...Na ongeveer een uurke zou de operatie gedaan zijn. De chirurge had nog eens benadrukt dat ze helemaal niet zeker was dat er veel gehoorwinst zou zijn. We zijn nog effe gaan genieten van een tasje koffie (Tibo was in goede handen) om dan net op tijd terug aan het daghospitaal te zijn. Ik mocht onmiddellijk doorlopen naar de ontwaakruimte. Tibo was 'WAKKER' en een beetje over zijn toeren. Na 5 minuutjes had hij ook nog HONGER in 't kwadraat...ik vroeg een flesje en ja hoor ze kwamen nog eens af met 60ml suikerwater. Na twee keer zuigen aan dat flesje was dat alweer leeg...Tibo had NOG honger... het was erg druk in de ontwaakruimte. Voor het tweede flesje hebben we nog een 30tal minuutjes moeten wachten. Nadat ook dit flesje aan een record tempo leeg was stond Tibo in zijn bedje te springen en begon hij te ontdekken dat hij kan horen.
Na nog een aantal minuten mochten we naar de nazorg. De baxter werd uit zijn voetje gehaald. Tibo heeft een boke, papke en puddingske gegeten en is dan volop in de speelhoek zich gaan uitleven. 's Middag waren we alweer thuis. Tibo is vooral verbaast over alle nieuwe geluiden die hij kan horen (klotsen van vloeistof in een flesje, regendruppels tegen de ramen, stappen van de voetjes, het ruisen van de lakens van het bedje, etc...) enkel de dampkap was een probleem (bang). Bij het middag slaapke was er ook een probleem omdat hij nu alle omgevingsgeluiden hoort. De voorbije nachten was het erg moeilijk om te slapen. De eerste keer naar het onthaalmoeke was wel weer een succes.

Binnen twee weken moeten we een laatste check laten doen van zijn oorkes en dan zit het er voor ons hopelijk voor een tijdje op.